In deze routekaart van Staveren zetten we een aantal ondernemingen in het zonnetje en krijgen we een kijkje achter de toonbank. In dit artikel: Jurjen Pruis, eigenaar van de Staverse vishandel bij de oude haven.

Achter de frituur staat Jurjen Pruis (38) al klaar met zijn schort om. De visgeur hangt om de kraam heen. Het is vrijdag, lunchtijd, dat betekent een ding: drukte. “Mag ik een visje?”, zegt een man in een witte broek met verfspetters. “Jazeker, met uitjes, hé?”, reageert Pruis met een lach op zijn gezicht. Vast recept, hij weet het wel.

Zodra je de ‘Wolkom in Starum’ borden voorbijrijdt, komt de viskraam in zicht. Voor veel fietsers en wandelaars een perfect moment om even te pauzeren onder het genot van wat kibbeling of een ijsje. ‘Een betere welkom in de stad is er bijna niet’, zegt Pruis. Al vijftien jaar is hij de trotse eigenaar van de kraam.

Zo’n toplocatie kan toch niet de enige reden zijn voor het succes? “Het zit ‘em in de kruiden hé, die mix is echt in elke kraam anders”, zegt de visboer. “Pas maar op, ik kan uren over kibbeling praten”, lacht hij erachter aan. Al vanaf zijn dertiende werkt Pruis in de horeca. Een lange tijd bij de snackbar en daarna bij een andere viskraam in Hindeloopen totdat hij de kraam in Staveren kon kopen van zijn vader. Ondertussen kan hij het met zijn ogen dicht. “Ik weet precies wanneer ze eruit moeten.”

Toerisme
In de winter is de viskraam dicht en in de zomer zeven dagen per week open. Een groot verschil, maar met een belangrijke reden: voor een groot deel draait de viskraam op toeristen en zij zijn er bijna alleen maar in de zomer. Meer dan de helft van de klanten zijn vakantiegangers, waarvan veel Duitsers. Ook komen veel klanten uit omliggende dorpen en steden. “Dan fietsen ze voor een dagje naar Staveren en genieten ze van het weer.”

Lekker zonnig weer, niet te warm. Dat is de perfecte combi voor drukte volgens Pruis. “Anders komen lang niet zo veel mensen een visje halen”, zegt hij. Veel van de toeristen komen elk jaar weer en halen graag een visje bij Pruis. “Daarom spreek ik uitstekend snackbar-Duits, Soße dabei?”

Een Duits stel gekleed in dezelfde rode jas en rode pet heeft net een portie kibbeling besteld. “Ja, bitte”, zegt de vrouw. Tevreden pakt ze het bakje aan van Pruis. “Vielen dank und bis nächsten Jahr!”. Met het bakje in de hand lopen de twee naar de visfontein. “Daar doe je het toch voor?”, zegt Pruis wanneer hij zich omdraait naar de frituur. De volgende lading kibbeling is bijna klaar.