De zonnestralen schijnen naar binnen door de grote ramen van de kamer van de twintigjarige Marissa van Dijk. Sinds een tijdje heeft ze haar eigen plekje onder het huis van haar ouders. Het is precies geworden als hoe ze het zich had voorgesteld. De muren zijn beige geverfd en de vloer is belegd met een lichte kleur laminaat. De meubels heeft Marissa allemaal nieuw uitgezocht. De grijze stoffen bank blijft haar favoriet. Het is kwart over elf. Omdat het vrijdag is begint haar dienst bij het orthopedagogisch behandelcentrum de Beele pas om 14.00 uur. “Lekker de ochtend voor mezelf”, schiet er door haar hoofd. Marissa heeft veel plezier in haar werk, maar naast haar opleiding Social Work merkt ze dat het toch wel pittig is.

Nadat Marissa een douche heeft genomen kamt ze haar blonde lange haren, hijst ze zich in een zwarte flaired jeans en trekt ze een zwart hemdje met een grijze blazer aan. Ze voelt zich goed vandaag. In de keuken pakt ze een kommetje waar ze wat Franse magere kwark in schept. Voor de smaak snijdt ze een banaan in dunne plakjes, die ze er vervolgens doorheen roert. Marissa loopt naar de grijze stoffen bank en pakt de afstandsbediening die naast haar op de bank ligt. Net wanneer ze op het punt staat haar televisie aan te zetten klinkt er een harde ‘pling’ door de kamer.

Tussen de kussens zoekt ze naar haar zwarte iPhone X. Wanneer ze de Instagram-app aanklikt komt er meteen een berichtje in beeld. Het is van Björn, de vriend van Iris, een goede vriendin van haar. “Hé, kun je me je nummer geven?”, luidt het berichtje. “Ja tuurlijk”, stuurt ze  terug en ze tikt snel haar nummer in. Iris is binnenkort jarig, dus hij wil vast een feestje organiseren, bedenkt ze meteen. De 21-diners beginnen tegenwoordig bijna een traditie te worden. Direct nadat ze haar nummer heeft gestuurd, krijgt ze een sms-berichtje binnen van een onbekend nummer. Het sms’je bevat alleen een link. Al voordat ze zich kan bedenken wat dit kan betekenen klinkt weer het geluid van een Instagram-melding door de kamer. Ze opent de chat met Björn: “Ik stuur je een sms. Wil je de link in het berichtje weer naar mij sturen?” Ze vindt het maar een raar verhaal. “Ik vind dit heel vaag. Waar heb je die link voor nodig?”, stuurt ze daarom terug. “Ik heb stemmen nodig voor een sportcompetitie. Als je die link stuurt, heb ik er een stem bij.” Dat klinkt op zich logisch. Toevallig weet ze dat Björn voetbalt. Ze kopieert de link naar Instagram en verstuurt het bericht.

Er wordt niet meer op gereageerd. Maar wanneer ze de Instagram-app opent, ziet ze dat ze is uitgelogd. Raar, dit gebeurt normaal gesproken nooit, denkt ze. Opnieuw inloggen lukt niet. Al snel komen er WhatsApp-berichtjes binnen van verschillende mensen, die zeggen niet meer op hun Instagram te kunnen nadat ze een link naar Marissa hebben gestuurd op Instagram. Marissa voelt een steek in haar buik en ze merkt dat ze sneller begint te ademen. Ze is gehackt.

Wat moet ze doen? Wat kan ze doen? De berichten blijven maar binnenkomen. “Marissa, volgens mij ben je gehackt. Ik ben nu ook gehackt en ik heb geld overgemaakt.” De tranen prikken achter haar ogen. Maar ze kan ze niet in bedwang houden. Snel loopt ze naar boven, naar het huis van haar ouders. Door de tranen heen probeert Marissa uit te leggen wat er aan de hand is. Naast dat ze nog steeds berichtjes krijgt, wordt ze nu ook gebeld. Niet alleen haar mobiel, maar ook de huistelefoon blijft afgaan. Ze neemt plaats op de grote zwarte zitbank van haar ouders en probeert te kalmeren. Haar moeder zet een glas water op tafel.

Ondertussen heeft Julian, haar vriend, een story geplaatst op Instagram met de boodschap niet te reageren op privéberichten van Marissa. Ook zij deelt een bericht op Facebook. Ze probeert rustig te worden. Er is niet veel dat ze nu kan doen. Haar moeder raadt aan de politie te bellen.

“Met de politie Kampen. Waar kan u mee helpen?” klinkt er een vrouwelijke stem door de telefoon. “Hallo, u spreekt met Marissa.” Ze legt het verhaal uit. Ze merkt dat de politie haar probeert gerust te stellen, maar het werkt niet echt. “Probeer zoveel mogelijk bewijs te verzamelen”, wordt haar verteld. Daarnaast moet ze zoveel mogelijk mensen op de hoogte stellen van haar gehackte account. Ze kan aangifte doen als ze dat zou willen, maar omdat ze eigenlijk geen bewijs heeft, heeft dat vrijwel geen nut. Hier baalt ze van. Björn bleek achteraf namelijk ook gehackt te zijn, de berichten waren dus niet afkomstig van hem.

Ze opent haar WhatsApp en scrolt door de berichten heen. Het zijn er te veel om op te antwoorden. Dan valt haar oog op een berichtje dat afkomstig is van een kennis van haar. Het zijn instructies om haar account terug te krijgen. Voor de zekerheid belt ze hem op. “Klik op ‘wachtwoord vergeten’ vervolgens ontvang je een mailtje waarin je je wachtwoord kunt wijzigen.” Zo gezegd, zo gedaan, denkt ze. En inderdaad, binnen de kortste keren is haar wachtwoord gewijzigd en kan ze weer inloggen op haar Instagram-account. Ze voelt een last van haar schouders afglijden.

Het eerste wat ze doet is haar tweestapsverificatie instellen. Zo voorkomt ze dat ze in de toekomst weer gehackt wordt. Tweestapsverificatie is een extra beveiliging die je kunt instellen voor je sociale-media-accounts, zo heeft ze zich laten vertellen. De app stuurt haar in het vervolg eerst een berichtje met een toegangscode die ze nodigt heeft om in te loggen. Zo hebben hackers niet genoeg aan alleen haar wachtwoord en gebruikersnaam.