Door Maureen Bloemerts

Gelegen in de bossen van Ommen lag tijdens de Tweede Wereldoorlog Kamp Erika. Een
concentratiekamp met een beruchte reputatie, die bij veel Nederlanders en zelfs bij sommige
Ommenaren nauwelijks bekend is. Is dit verhaal echt onbekend, of is er jarenlang bewust niet over gesproken?

Tussen 1942 en 1945 zaten hier duizenden gevangenen opgesloten. Opvallend is dat het kamp niet
werd geleid door Duitse, maar door Nederlandse bewakers die in dienst stonden van de Duitse
bezetter. Kamp Erika stond bekend om de extreme mishandelingen, wat het tot een van de hardste
kampen van Nederland maakte.
Kort na de bevrijding veranderde een deel van het kampterrein in een recreatiegebied. Daarmee
verdween Kamp Erika langzaam uit het zicht en uit het publieke gesprek. Tot op de dag van vandaag
roept dat vragen op: waarom kreeg deze plek zo weinig aandacht, en welke keuzes zijn er gemaakt in
hoe Ommen met dit beladen verleden omgaat?
In deze podcast neem ik je, samen met Harry Woertink, mee in het verhaal van Kamp Erika. Woertink
doet al jarenlang onderzoek naar het kamp en de regionale oorlogsgeschiedenis en geldt als een
belangrijke kenner van dit onderwerp. Met zijn kennis plaatsen we het kamp in historisch perspectief,
maar kijken we ook naar het heden, met de actuele onrust in de wereld.
Centraal staat de vraag wat het belang is van herdenken en het doorgeven van geschiedenis, en of
dit botst met de wens om vooruit te kijken.
Voor deze podcast is onderzoek gedaan door te spreken met Harry Woertink en zijn het Historisch
Museum en het Nationaal Archief geraadpleegd om een zo volledig mogelijk beeld te krijgen van dit
stukje geschiedenis.