Een hond zorgt niet alleen voor gezelligheid in huis, maar ook op straat. In de Enschedese wijk Pathmos zorgen de gezelschapsdieren dat de bewoners vaker verbinding met elkaar voelen: “Mensen maken een praatje met elkaar en daardoor ontstaan banden tussen buurtbewoners.”

Het is 12:00 uur en het herfstachtige zonnetje schijnt. Een gloed van de zon is te zien op de kenmerkende huizen in de wijk Pathmos. In de verte fluit een vogeltje een vrolijk deuntje. Aan de rechterkant is het Thomas Ainsworthpark, bij de bewoners van Pathmos ook wel bekend als het ‘Eendjespark’. Een ontmoetingsplek voor mensen, vooral voor mensen met een hond. De baasjes van de honden praten met elkaar over van alles en nog wat, de week wordt doorgesproken en de honden dartelen vrolijk in het groene gras. Zouden mensen met een hond echt meer met elkaar praten dan mensen zonder een trouwe viervoeter? En welke rol speelt het dier hierin?

“Honden brengen mensen samen”, vertelt Jonne Janssen. Ze is woonachtig vlakbij Pathmos en maakt regelmatig een ommetje door de wijk met haar trouwe viervoeter. “Als je een hond hebt maak je veel sneller contact met anderen.”  Daar moest Janssen in het begin aan wennen. “Zonder hond werd ik namelijk vrijwel nooit aangesproken. Dan lopen mensen gewoon langs je heen.”

Buurtbewoner Bianca ter Beek vertelt dat ze tijdens het uitlaten regelmatig een praatje maakt. “Sinds ik een hond heb, nu 10 jaar, heb ik veel meer contact met anderen. Vooral ’s ochtends en na het avondeten kom je veel mensen tegen. Ze spreken mij aan en aaien de hond.”

Dat mensen met een hond meer verbinding ervaren, is volgens Marie-Jose Enders, emeritus hoogleraar en president van International Association of Human Animal Interaction Organisations, te verklaren: ‘’Uit mijn onderzoek blijkt dat bij mensen met een hond meer sociaal contact hebben met elkaar, zelfs buiten het uitlaten om. Je ziet echt een band tussen de mensen ontstaan.” Hierbij moet wel een opmerking geplaatst worden, want het is niet zo dat mensen zonder hond geen uitgebreid sociaal netwerk kunnen hebben, aldus Enders. Opvallend te noemen is dat bij oudere mensen vaker te zien is dat een huisdier bijdraagt aan het voelen van steun. ‘’Omdat deze mensen vaak een kleiner netwerk hebben, wordt die behoefte ingevuld door een dier’’.

Maar er bestaat ook nog een verkeerd vooroordeel over het feit dat dieren ervoor zorgen dat problemen minder worden: ‘’Dieren zijn geen therapeuten, maar het zijn de therapeuten die vanuit hun kennis dieren inzetten om problemen op te lossen.’’ Het feit dat niet elke buurtbewoner positief kijkt naar het hebben van een hond, komt volgens Enders niet door het dier zelf, maar door het baasje: ‘’Als je uitwerpselen ziet, is het niet de schuld van de hond, maar van het baasje die het niet opruimt.’’

Intussen is het alweer half 2, het zonnetje heeft plaatsgemaakt voor een aantal grijze wolken waar langzaamaan een spatje regen uitvalt. Nog gauw even de schoenzolen checken op hondenpoep. Misschien is die puppy van de Facebookadvertentie toch wel een goed idee.

Lotte van Limbeek, Hidde Korte