Afgelopen week was er een mooi feest in woonzorgcentrum De Amandelboom in de Flevowijk in Kampen. Zo organiseerde bewoner Hendrik IJben een gezellige middag met wat lekkers en gedichten, om zo ouderen te verbinden die wat slechter ter been zijn. Een geslaagde dag in het teken van samenkomst en verbinding.

Zijn gezichtspieren trekken samen, als Henk mij aankijkt: een glimlach van voldoening. De schaal met friandises is aangekomen bij Stijntje Bodam-Koetsier. Ze is al drie uur op het feest en vermaakt zich nog prima! “Eem kieken… Geen noten, die moet ik niet.’’ Ze ritselt het papiertje van een snoepje af. Ze vindt het wel heel gezellig, het is anders voor haar omdat het toch door een bewoner is georganiseerd. Specialer!

Al jaren zet Henk zich vol motivatie in voor zijn oudere medemens, in de strijd tegen eenzaamheid. Dit blijft niet onopgemerkt en Henk ontvangt dan ook veel lof voor zijn inzet. Lovend is ook de directie van het woonzorgcentrum. Ze juichen het van harte toe. Eén van de medewerkers heeft het dan ook over haar speciale band. Ze weet zich nog goed te herinneren dat meneer IJben bij haar kwam en zei: “Ik vind het zo jammer dat ik niet meer zoveel kan organiseren voor de bewoners die weinig kunnen of buiten komen”. Daar hebben wij met elkaar een goed gesprek over gehad.

Voor de herentafel organiseert hij veel uitstapjes, zoals de bootreis. Van Omroep MAX ontving hij eerder al een groot sponsorbedrag en ook voor deze heeft hij Rentex B.V. aan de jas getrokken om een bijdrage te leveren.

Historie Henk

Henk neemt een teugje drinken. Het is nog schuimig en vers, waarna hij begint te vertellen over vroeger. “Op 1 april 1961 kwamen we hier in Kampen. Dat vergeet ik nooit,” zegt Henk. Bij de gemeentelijke nutsbedrijven kwam hij terecht. De plattenlandsjongen, geboren in Stellingswerven, ging aan de slag. Een prachtige tijd kwam helaas ten einde door een grote zak met geld. Het bedrijf werd opgekocht en overgenomen door IJsselmij, een voormalig Nederlands energiebedrijf. Tot op de dag van vandaag vindt Henk dit een groot verlies.

Geconfronteerd met verlies werd Henk onlangs weer, het was namelijk even slikken toen een van de stoelen aan de mannentafel leeg was. “Mannenclub? Nee dat willen we niet zo noemen, want er zijn ook vrouwen welkom, zoals Bea.” Aan tafel zitten een aantal mannen een beetje achterover met elkaar te praten. Daar vertelt Jan van der Molen dat Henk al lang actief is, zo ook op de vorige plek waar hij woonde aan de Vermuydenstraat. Daar organiseerde hij de zogenoemde Vermuydenuitjes, bootreizen voor bewoners van de seniorenflat naar bijvoorbeeld Volendam. De lokale media was hier ook al van de partij.

“Met de boottocht is het zo dat ze de gemeente hebben gevraagd om ontheffing voor de busjes, maar dat werd niet gegeven,” aldus Van der Molen. Dankzij de inzet en ervaring van Henk in het organiseren van evenementen kunnen bewoners genieten van activiteiten en saamhorigheid. Eenzaamheid verdwijnt zo naar de achtergrond, met of zonder hulp van de gemeente. Dit allemaal dankzij Henk.

Toekomst

Dit feest zegt eigenlijk iets over Henk. Hij stopt niet waar dingen gebleven zijn, maar gaat verder. Ook voor mensen die er niet bij kunnen zijn. In het teken daarvan heeft hij deze middag georganiseerd.  “Henk is iemand met een heel goed hart, hij wil het voor iedereen goed doen,’’ zegt een medewerkster over de samenwerking. “Je bent meer dan alleen het gezicht in het roze jasje en een dankjewel is al meer dan goed genoeg.” Naast de bewoners proeven medewerkers ook de voldoening, omdat de persoon achter hun werk nu naar de voorgrond kan treden.

Wanneer de zon schijnt, neemt Henk iedereen mee op sleeptouw naar Epe en Zwolle, ze zijn zelfs op Urk geweest! Zijn motto is: hoe meer mensen hoe beter! Ondanks zijn gezegende leeftijd van 91 jaar zet Henk zich vandaag de dag nog steeds in voor anderen. Zo zal hij in de toekomst ongetwijfeld weer iets nieuws organiseren. Wat een topper!