In Kampen staat het huis van Sarah. Ze gebruikt dure woorden, praat netjes en ziet er verzorgd uit. Sarah woont met drie anderen in een huis van Kansrijk Wonen, een plek voor jongeren die door persoonlijke omstandigheden niet meer bij hun ouders kunnen wonen. Ze droomt van een gelukkige toekomst en een eigen huis. Nu heeft ze een tijdelijke ruimte om in te wonen, maar wat als Kansrijk Wonen er niet was geweest… was Sarah dan op straat beland?

‘Konban, heya o sōjishite, osake o nomimasu’, Sarah moet lachen terwijl ze deze zin bijna vlekkeloos uitspreekt. Het is Japans voor: ‘Ik ga vanavond mijn kamer schoonmaken en alcohol drinken’. Sarah begint volgend jaar met de studie Japans in Leiden en ze is al druk aan het oefenen. Op tafel liggen verschillende papiertjes met oefenzinnen die ze leert voor haar toekomstige studie. De belangstelling komt door het Japanse anime. Dit woord wordt gebruikt om Japanse teken- en animatiefilms aan te duiden. De personages zijn te herkennen aan hun grote ogen. Daarnaast spreekt de geschiedenis van Japan haar aan. Ze wil graag wonen en studeren in Leiden. Omdat ze een moeilijke tijd achter de rug heeft en niet meer bij haar ouders kan wonen, krijgt ze bij Kansrijk Wonen een coach toegewezen die haar op persoonlijk en praktisch vlak helpt in het leven.

Woningtekort

Wat als Kansrijk Wonen er niet voor Sarah was geweest, moest ze dan dakloos door het leven? Alleen al in Overijssel moeten de komende jaren zo’n 90.000 huizen worden gebouwd. Een flinke klus dus. Jongeren die niet meer thuis kunnen wonen door privé redenen, kunnen niet wachten op de bouw van deze 90.000 woningen. Stichting Kansrijk Wonen biedt woonruimtes aan voor jongeren die op wat voor manier dan ook niet meer thuis kunnen wonen.

Het is een stichting waar jongeren die risico lopen te gaan zwerven of dreigen uit te vallen ondersteuning krijgen. Dat gebeurt in de vorm van een woonruimte, coaching en netwerkondersteuning. De meeste jongeren komen er terecht door een slechte thuissituatie. Bijvoorbeeld een vechtscheiding, een verslavingsprobleem bij een van de ouders, maar ook door plotselinge uithuiszetting of simpelweg geen beschikking hebben tot een woonruimte. Huizen van Kansrijk Wonen zijn verdeeld over een aantal gemeenten in Overijssel, maar ook in Gelderland, Flevoland en Zuid-Holland is de stichting actief. Hoe ervaart Sarah haar plekje in Kampen?

Sarahs plekje

Sarah (echte naam bij de redactie bekend) is 23 jaar en is een van de jongeren die door persoonlijke redenen niet meer bij haar ouders thuis kon wonen. Zij woont in een huis van Kansrijk Wonen in Overijssel. Sarah verveelt zich niet snel. Ze houdt van lezen, haken en tuinieren. In de hoek van de kamer staat een grote plantenbak. Er zijn verschillende eetbare plantjes te zien die zich langzaam ontkiemen. Het geeft haar rust om lekker met het tuinieren bezig te zijn. Ze woont nu zeven maanden in een huis van Kansrijk Wonen en dat was aan het begin nog best wel even wennen: “Ik had nog nooit op mezelf gewoond en opeens zit ik met een paar onbekenden mensen in een huis. Ik wilde in het begin absoluut niet dat iemand last van mij zou hebben. Zo durfde ik niet te douchen na een bepaalde tijd omdat ik bang was dat ik er iemand wakker mee zou maken.”

“Ik voelde me nutteloos en leeg”

Persoonlijke coach

Iedere bewoner krijgt een persoonlijke coach aangewezen. Meestal iemand met dezelfde interesses als de bewoner. Een coach probeert het leven van een jongere iets makkelijker te maken. Zo kan een coach helpen met de financiën, huishoudelijke taken en het leren omgaan met andere huisgenoten. Maar in Sara’s geval ook met koken.

Het is iets waar ze lang tegenop zag. “Ik ben echt geen fan van koken, ik vind het moeilijk om alle spullen bij elkaar te zoeken en het duurt zo lang.” Coach Marianne (die toevallig net als Sarah geïnteresseerd is in de Aziatische cultuur) kon haar helpen. “Samen zochten we kleine gerechtjes uit die in ongeveer vijf minuten klaar waren. Het zijn gerechten die zelfs ik kan maken! Dat steuntje in de rug is erg fijn, Marianne is een lieve coach. Ze helpt me op persoonlijk vlak, maar ook met de zakelijke dingen, zoals brieven schrijven voor de gemeente of voor de universiteit.”

“Zelf ben ik ook niet de meest actieve kok”, vertelt coach Marianne, “Ik ken veel makkelijke, korte gerechtjes die ik met Sarah kan delen”. Ze vindt het mooi om jongeren op te zien bloeien op deze plek: “Het is een eer om bij te mogen dragen aan hun ontwikkeling. Ik hoop dat ze mogen voelen dat de betrokkenheid van hun coaches oprecht is. Dat we naast een jongere staan en niet erboven.”

Een betere toekomst

Nu Sarah hier langer woont, gaat het beter met haar. “Een tijd geleden was mijn leven nog niet zo betekenisvol. Ik had geen idee wat ik zou gaan doen en het voelde nutteloos en heel leeg. Ik dacht echt dat ik niet op mijzelf zou kunnen wonen, maar toch heb ik de stap gewoon durven en kunnen nemen. Ik dacht dat ik mezelf binnen een week zou verhongeren, want ik kan toch niet koken, maar ik leef nog!”, zegt ze lachend. “Inmiddels gaat het al een lange tijd goed. Het is ongelofelijk.”

Sarah droomt ervan om haar master te halen. Misschien wordt ze wel tolk of gaat ze werken bij een Japanse ambassade. Maar als ze begint over haar échte droom, dan zegt ze: “Gelukkig zijn, staan achter de keuzes die ik maak en tevreden zijn met mezelf.” Bij Kansrijk Wonen krijgt ze nu de ruimte om te werken aan die droom.

Als Kansrijk Wonen er niet was geweest, was Sarah door de krapte op de woningmarkt en de hoge woningkosten op straat beland, of had ze noodgedwongen bij haar ouders moeten blijven wonen: “Dat zou niet goed geweest zijn voor mij”, zegt Sarah. Dat ze in aanraking is gekomen met Kansrijk Wonen is voor haar een groot geluk.

Meer weten over de woningnood in de provincie Overijssel? Een overzicht van het laatste nieuws vind je op Publiekplein. Volg ons ook op Facebook en Instagram voor de laatste updates. Zelf ook te maken met de woningnood in de provincie Overijssel? Laat het ons dan vooral weten via social media of de mail.