Wie de wijk Paasbos binnenrijdt, komt al snel terecht bij het winkelcentrum. De omgeving met daaromheen de Aldi, de snackbar en de Chinees is aan wat vernieuwing toe, maar die plannen komen nog. Wat daar ondertussen wel gebeurt, is het samenbrengen van mensen, wat in deze tijd vol individualisme steeds zeldzamer is. Je hebt er het 2B Paashuis, oftewel het buurthuis van de wijk Paasbos. Het initiatief is tot nu toe een groot succes. Zo goed, dat ze ook andere buurthuizen helpen met opzetten van een verbindingsplek. Dit zijn de, soms wat verborgen, mooie dingen in de wijk Paasbos.

Het is dinsdagavond en dat betekent dat er vanavond weer een buurtmaal op de planning staat, wat twee keer per maand gebeurt. Telkens staat er weer wat anders op het menu. Het eten is altijd erg divers en lekker. Vanavond wordt er Chinees gegeten in Paasbos. Het warme aan dit maandelijkse evenement, is dat iedereen welkom is. Ook als je niet uit Paasbos komt. Voor slechts twee euro kun je genieten van de lekkere warme maaltijd. Er zitten altijd wat gulle donateurs tussen die iets meer geld geven, omdat ze het kunnen missen. Helaas zijn er ook mensen, voor wie zelfs twee euro al te veel geld is. Moeten zij dan de maaltijd overslaan? Absoluut niet.

Zo is er ook elke avondmaaleditie een dakloze man aanwezig. Hoe hij heet en waar hij vandaan komt, weet eigenlijk niemand. Wanneer je toenadering zoekt en hem vragen stelt over hem persoonlijk, slaat hij dicht en begint hij over de aandelenkoers in De Telegraaf. Meestal komt de beste man een stukje eerder en dan gaat hij nog even op de bank een dutje doen. Dan is het tijd om eten te halen. We lopen met Teuno Blankesteijn, bestuurder van het Paashuis, mee naar het Chinese restaurant, tien meter verderop. “De dakloze man hoeft niet te betalen”, vertelt Teuno. Samen met zijn vrouw Els, runt hij het buurthuis. Els vertelt later dat het Christelijke geloof veelal de oorzaak is, dat zij goed voor hun naasten willen zorgen. Dat is dan ook de reden dat de man niet hoeft te betalen. Samen zorgen zij voor elkaar. En in het buurthuis, is iedereen welkom. En al helemaal de mensen die het financieel minder hebben.

Het Paashuis voor jong en oud

Eén van de redenen, dat de wijk een slechter imago heeft, is omdat de mensen het financieel niet breed hebben. Uit cijfers blijkt dat het gemiddelde jaarinkomen in Paasbos zo’n drieduizend euro lager ligt dan de rest van Nijkerk en zelfs zo’n tienduizend euro lager dan de rest van Gelderland. Ook de kinderen merken dat er weinig geld is, zeker wanneer het leven steeds duurder wordt. Dat bleek uit een eerdere reportage op basisschool De Koningslinde. Ook groep 8-meester Roy Oosterhuis merkt het bij zijn leerlingen: “We proberen erover te praten, maar ook niet te veel. Sommigen zitten er echt mee.” Armoede heeft invloed op schoolprestaties. Zo is het vaak bij armere gezinnen, dat ouders lager opgeleid zijn en hun kinderen niet kunnen helpen met huiswerk. In de wijk wonen veel kinderen van migranten. Hun ouders spreken vaak geen of slecht Nederlands, waardoor ze geen hulp kunnen krijgen voor school. Huiswerkbegeleiding is erg duur. Ook tegen dit probleem, zet het Paashuis zich in. Ze bieden gratis huiswerkbegeleiding aan, bedoeld voor kinderen met een taalachterstand. Het zijn meestal jonge tieners tussen de twaalf en zestien jaar oud, die vaak minder dan vijf jaar in Nederland wonen. Al met al zorgt het Paashuis ervoor, dat de wijk een stukje mooier wordt. Jong of oud, financieel goed of slecht en eenzaam of niet eenzaam, het Paashuis is er voor iedereen.

Helpen met andere buurthuizen

Het succes van het Paashuis is ook Nijkerkers buiten Paasbos niet ontgaan. Het buurthuis heeft geholpen met het opzetten van een ander buurthuis, genaamd de Refter, in hartje Nijkerk. Paashuis-bestuurder Erik Vreekamp heeft daar een belangrijke rol in gespeeld. “We merkten dat er in de binnenstad behoefte was aan een buurthuis”, begint Vreekamp. Same met zijn team gingen zij op zoek naar vrijwilligers in dat gedeelte van de stad. “Wij vertelden dan vanuit onze kant hoe we dat hebben aangepakt en we gaven ze tips en trucs.” De belangrijkste tip is dat een buurthuis behoeftegestuurd moet zijn. “Ga niet allemaal dingen zelf verzinnen, maar kijk vooral waar behoefte vanuit de buurt voor is. Anders ga je misschien dingen organiseren waar niemand interesse in heeft.” Door middel van een enquête is er onderzocht wat de Nijkerkers in de binnenstad verwachtten qua activiteiten. Els, die coördinator is in het Paashuis, heeft ook haar steentje bijgedragen aan de oprichting van de Refter. “Een vrouw gaf aan dat ze coördinator wilde worden”, begint Els. “Ik heb haar geholpen met hoe dat moet en wat daar allemaal bij komt kijken. Daarnaast heb ik haar ook geleerd hoe je activiteiten moet organiseren.” Ondertussen is Els zelfs vrijwilliger geworden bij de Refter. Op vrijdagochtend schenkt zij de koffie in voor de gasten.

Op 1,4 kilometer afstand van het Paasbosse buurthuis en in het centrum van Nijkerk, bevindt zich de Refter. Het buurthuis, dat nu zo’n anderhalf jaar bestaat, draait als een trein. Ze zijn dan ook dolblij met de hulp die zij van het Paashuis hebben gekregen. Bram Jonkheer heeft de verantwoordelijkheid opgepakt en werd bestuurder van het nieuwe buurthuis. “Het Paashuis heeft ons geholpen met het zetten van de eerste stappen”, aldus Jonkheer. Hij vertelt over de goede aanpak van het Paasbosse buurthuis. “Zij hebben ervaring en het zijn fijne mensen. Ook was het algemeen bekend dat het daar lekker liep.” Dat het bij de Refter nu ook lekker loopt, is Jonkheer erg blij mee. “Het koffieuurtje is het populairst bij ons. Drie keer per week houden we die en daar komen altijd mensen op af.”

Ze hebben het nog niet gehad over een eventuele samenwerking tussen de twee buurthuizen. “Dat is wel een mooi idee voor de toekomst”, zegt Jonkheer. “Wel moet je dan weer eerst in de buurt kijken of daar behoefte aan is.” Voorlopig draaien de twee buurthuizen in ieder geval nog op volle toeren. Het maakt de stad nog een stukje mooier.