10:08, zo laat moet de bus gaan. Het felle licht van mijn telefoon staart terug in mijn ogen. Om 10:08 vertrekt de bus, maar er staat niet bij vanaf waar. Mijn ogen scannen het drukke station af naar een bord met de letters ‘plaatsvervangend vervoer’ erop, maar ik zie alleen maar hoofden van mensen die het station verlaten of richting een perron lopen. Zodra ik door de poortjes loop, check ik nog een keer mijn telefoon. Ergens moet toch staan waar ik naartoe moet.

Een probleem voor later, denk ik nog terwijl ik de gewone route richting Windesheim ga. En terwijl ik oversteek, oplettend dat ik niet word aangereden door een fiets zie ik het: een losse blauwnet incheckpaal en een bord met daarop de dikgedrukte letters: PLAATSVERVANGEND VERVOER. Er valt wat druk van mijn schouders, dan weet ik tenminste waar ik moet zijn.

De bus is op tijd, iets wat ik misschien niet had verwacht. Met plaatsvervangend vervoer gebeurt het nog wel eens dat de tijden niet zo nauw zijn. De rit loopt duurt keer zo lang als normaal, maar verloopt rustig en voordat ik het weet zie ik het blauwe bord met Raalte voorbij me gaan.

Normaal duurt de treinrit van Zwolle naar Raalte slechts 15 minuten, nu kost het ruim het dubbele. Dit is vanwege de werkzaamheden die tussen 19 en 26 mei plaatsvinden op stations Heino en Raalte, met als gevolg bussen tussen Zwolle en Nijverdal. Van nieuwe fietsenstallingen, tot een tunnel en betere toegankelijkheid voor mensen die slecht ter been zijn of in een rolstoel zitten: alles wordt omgegooid. Daarnaast wordt de trein tussen Zwolle en Enschede zo’n 3 minuten sneller. Uit de plannen blijkt dat de werkzaamheden uitgevoerd worden vanwege de noodzaak om de transferveiligheid in Raalte te verbeteren. Dat houdt in dat er meer veiligheid en ruimte moet zijn voor de reiziger. Een voorbeeld hiervan is het huidige smalle midden perron.

Aankomend in Raalte kijk ik naar de omgeving. De twijfel slaat weer toe, want dit is niet de gebruikelijke route richting het station. Ik check voor de zoveelste keer mijn telefoon of ik niet iets heb gemist en ik laat een adem uit waarvan ik niet wist dat ik die inhield op het moment dat ik een busstation zie. Een tijdelijk busstation met verschillende haltes en een losstaande blauwnet incheckpaal. Met mijn ov-chipkaart tegen de paal sluit de eindelijk de reis-app. Hoewel het even zoeken was en mijn schermtijd weer is gestegen, ben ik wel aangekomen en op tijd. Om te kijken hoe andere reizigers dit ervaarden, ging ik opzoek naar de mening van reizigers over de werkzaamheden, de impact van het nieuwe vervoer en de toekomst van het station: